Κανονικόμορφη ψύχωση
Η κανονικόμορφη ψύχωση ως κλινικό πρόβλημα σήμερα Η ψυχαναλυτική κλινική του 21ου αιώνα δεν συναντά τόσο συχνά τις μεγάλες, θεαματικές μορφές ψύχωσης που χαρακτήρισαν την ψυχιατρική του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Στην καθημερινή πρακτική, ο κλινικός έρχεται αντιμέτωπος με μορφές που δεν εκρήγνυνται σε σαφή παραληρηματικά επεισόδια ή μανιακές κρίσεις, αλλά εμφανίζονται…
ΠερισσότεραΆγχος και το κενό του Άλλου
Η φροϋδική ανακάλυψη του ασυνειδήτου θεμελιώνει την ψυχική ζωή στην έλλειψη. Ο Λακάν, αναλαμβάνοντας και μεταγράφοντας αυτήν τη διαπίστωση, μετακινεί το κέντρο βάρους από το πραγματικό γεγονός της απώλειας στο συμβολικό της στίγμα: τον φαλλό ως σημαίνον της έλλειψης στον Άλλο.
ΠερισσότεραΝαρκισσιστική θέση και φαντασίωση του άλλου
Ο ναρκισσισμός ως έννοια έχει υποστεί έντονη ψυχολογικοποίηση. Στον δημόσιο λόγο εμφανίζεται ως χαρακτηριστικό προσωπικότητας, ως επιφανειακή αυτοθαυμαστική στάση, ή ως συναισθηματική αποστασιοποίηση από τον Άλλον. Ωστόσο, στο πλαίσιο της ψυχανάλυσης, και ιδιαίτερα στην προσέγγιση του Lacan, ο ναρκισσισμός δεν αποτελεί περιγραφή συμπεριφοράς, αλλά τοποθέτηση μέσα στη φαντασία, το βλέμμα και τον λόγο του Άλλου….
ΠερισσότεραΝαρκισσισμός: ο Άνδρας που είναι ο Φαλλός
Ορισμένοι άνδρες δεν επιθυμούν να έχουν τον φαλλό. Επιθυμούν να είναι ο φαλλός. Και αυτό δεν είναι λεπτομέρεια αλλά το θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομούν το είναι τους, την ερωτική τους στάση, την ταυτότητά τους, τη σχέση με τον Άλλον. Αντί να επιθυμούν, θέλουν να σημαίνουν. Αντί να ερωτεύονται, θέλουν να καθρεφτίζονται. Αντί να σχετίζονται,…
ΠερισσότεραΔύο τρόποι να μην ζεις ή να ζεις ξανά και ξανά το ίδιο
Υπάρχει μια έννοια στον Λακάν που δεν μεταφράζεται ακριβώς αλλά έρχεται και κάθεται απέναντί μας, στην καρέκλα του αναλυόμενου. Αυτή είναι η jouissance: η απόλαυση πέρα από τον Νόμο. Τον Νόμο που λέει ότι για να επιθυμήσεις, θα πρέπει να δεχτείς πως ούτε έχεις το Όλο, ούτε είσαι το φαντασιακό Όλο για τον Άλλον. Τον…
ΠερισσότεραΣτον έρωτα οι άνθρωποι είναι συνεννοημένοι
«Στον έρωτα οι άνθρωποι είναι συνεννοημένοι», μου είχε πει κάποτε ένας επόπτης. Δεν εννοούσε ότι καταλαβαίνουν πάντα τι λένε, συχνά δεν καταλαβαίνουν ούτε τι θέλουν. Εννοούσε κάτι βαθύτερο: ότι στον έρωτα υπάρχει ένας λόγος που κρατάει τους δύο μαζί, ένας λόγος που δεσμεύει χωρίς να φυλακίζει, που ανοίγει χώρο στον Άλλον χωρίς να τον κατακτά….
ΠερισσότεραΟ άνθρωπος και το αντικείμενο του
Η επινόηση του Αντικειμένου: Από τον Freud στον Lacan Το αντικείμενο ως σκιά μιας πληρότητας Ο άνθρωπος δεν επιθυμεί ποτέ το αντικείμενο όπως είναι, αλλά εκείνο που υπήρξε κάποτε ή καλύτερα, εκείνο που φαντάστηκε πως υπήρξε. Κάθε αντικείμενο που τον συγκινεί, που τον δεσμεύει, που τον φέρνει στην απόγνωση ή στην jouissance, φέρει πάνω του…
Περισσότερα